Alweer 3 weken op het mooie eiland

Hoi allemaal,

Na veel aandringen van ons mam heb ik nu dan eindelijk een nieuw reisverslag geschreven. Ik heb wel meer dingen te doen dan alleen maar reisverslagen te schrijven mama;)

Maar goed ik zit hier ondertussen al 3,5 week, wat gaat de tijd toch snel. Ik heb het hier erg naar mijn zin en vermaak me prima. Ik heb hele leuke huisgenootjes waar we veel leuke dingen mee doen. Helaas is Linda afgelopen zondag weer naar Nederland vertrokken. We hadden haar verrast met een afscheidslunch bij St. Tropez, daarna hebben Hilde, Lou, Marloes en ik Linda weggebracht naar het vliegveld.

De afgelopen twee weken hebben we veel dingen gedaan en gezien.
Zo zijn we voor het eerst naar Zanzibar gegaan, hier hebben we op strand gelegen, de happy hour meegepikt en daarna een strandfeestje. Dit is zo elke zaterdag.
Natuurlijk zijn Marloes en ik hier niet zonder geklungel naar toe gekomen. We reden voor het eerst in onze eigen auto. De bedoeling was dat we achter Lou, Hilde en Linda aan zouden rijden. Dit was ons niet helemaal gelukt. We kwamen er al heel snel achter dat onze tank leeg was, maar ja wij wisten niet waar we konden tanken. We waren zo druk bezig met een benzinestation zoeken dat we ons niet druk maakte over de weg, het eerste de beste benzinestation zijn we afgedraaid. Helaas zagen de meiden niet dat wij waren afgedraaid. Vervolgens zijn we puur op ons gevoel verder gereden en ja hoor we kwamen ineens bij Zanzibar aan. Daar stonden ineens de meiden voor onze neus, ze waren helemaal ongerust waar wij waren aangezien ik niet zo'n held ben om zonder een navigatiesysteem te rijden en ik het nog spannend vond de eerste keer op de weg rijden hier. Het auto rijden is hier niet echt te vergelijken met het auto rijden in Nederland. Hier kan en mag zeg maar alles. Maar goed, ze dachten dat wij ontvoerd waren door aliens of zo haha en wij hadden ons gewoon totaal niet druk gemaakt en niet eens op onze telefoons gekeken waar allemaal gemiste oproepen op stonden. Ik heb nog nooit mensen zo blij gezien dat wij er aankwamen haha.

De dag erna zijn we met Margreet en Iris bij Kinderkarnaval wezen kijken. Ook dit ging op een Antilliaans tempo, ze zouden om 3 uur voorbij komen maar dit was uiteindelijk 6 uur pas geworden. Het was wel een heel erg mooie optocht om te zien.

Mijn eerste week op stage was heel indrukwekkend. Je kreeg heel erg veel indrukken mee. Het onderwijs is hier totaal anders dan in Nederland. In plaats van complimentjes te geven aan kinderen die iets goed doen, benoemen ze alleen maar wat er fout gaat. Nou ja benoemen, je kunt het meer schreeuwen noemen. In het Papiaments klinkt het allemaal heel hard. Die taal daar snap ik overigens helemaal niks van. Ze zijn hier erg streng tegen de kinderen. De kinderen komen om kwart over 7 op school en om half 8 gaat de bel. In dat kwartiertje mogen de kinderen niet rennen of spelen op het schoolplein ze moeten allemaal op het bankje voor het klaslokaal gaan zitten. Als de bel gaat gaan de kinderen in twee rijen staan, jongens en meisjes apart. Per rij lopen ze naar binnen als ze toestemming hebben gekregen en geven ze om de beurt een hand aan de juf en mij.
Ook bidden ze in de klas, dit doen ze tijdens de opening van de dag en voor het eten. De kinderen zijn om half 1 uit, ook dan mogen ze niet rennen en spelen op het schoolplein. In tegenstelling tot in Nederland zijn de leerkrachten zowat te gelijk met de kinderen naar huis of hebben zelfs een andere baan na schooltijd. Om 1 uur is er dan ook bijna niemand meer te bekennen op school.

Zondag 15 februari stond de Grote Karnaval parade op de planning. Van te voren zijn Marloes, Lou, Linda en ik wezen lunchen. We hadden hier best uitgebreid geluncht. We hadden geschat op een rekening van ongeveer 150 gulden. De serveerster had een hoop boekjes in haar hand met daar in de rekening. Toen we hem opende stonden er maar 2 Polar (bier) op, dit was f 10,90. We hebben de rekening betaald en zijn gegaan. We durfden alleen niet meer langs dat tentje te lopen, maar wat hadden wij een schik daar om. Het was duidelijk een financiële meevaller die dag haha.
De Karnaval parade vond ik erg indrukwekkend, heel erg mooi. Met veel (harde) muziek en dans. Het is totaal anders dan Carnaval in Schaijk. Wel heel leuk om het een keertje mee te hebben gemaakt.

In de carnavalsvakantie hebben we vele mooie strandjes van Curaçao bezocht: de grote knip, Casa Bao, Blue bay, Kokomo beach en natuurlijk hebben we in het weekend ook op het strand bij Wet & Wild en Zanzibar gelegen. De zee is hier echt super mooi, de plaatjes op internet zijn echt waar. Heel helder blauw water met mooie stranden.

Na een week vakantie te hebben gehad moesten we deze week weer stage lopen. Het was weer een indrukwekkende week. Dinsdag zou ik voor het eerst les geven, helaas viel de stroom ineens uit. Hierdoor kon mijn les niet meer doorgaan. Alle juffen werden de klassen uitgeroepen om te gaan zingen voor de vrouw van de administratie en mijn mentor omdat ze jarig waren. Vervolgens gingen ze er maar even een korte vergadering over Pasen houden. Echt bijzonder dat alle kinderen dus zonder leerkrachten alleen in de klas achter bleven. Dit heeft zo wel een half uur geduurd. Toen we terug kwamen in de klas had mijn mentor geen zin meer om les te geven. De kinderen hebben toen maar uur gekwartet met elkaar. Gek dat dit allemaal kan hier.
De leerkrachten komen hier ook vaak bij elkaar in de klas om even te kletsen, of nou ja dat idee heb ik dat ze staan te kletsen ik versta natuurlijk helemaal niks van hun taal.

Gisteren en vandaag heb ik dan eindelijk voor het eerst zelf les gegeven. Ik vond het erg leuk om te zien dat de kinderen bij mij muisstil zijn, ik kreeg zelfs een applaus na de les van de kinderen. De manier van les geven van mij is voor de kinderen wel heel anders en dit is erg wennen voor ze. Ze kennen hier alleen maar klassikale instructie en als je niet met de stof mee kunt heb je gewoon pech. Ik probeer hier gewoon mijn eigen ding te doen en gelukkig staat mijn mentor hier ook voor open.

Nu ga ik hier lekker genieten van het weekend!

De groetjes uit het altijd warme Curaçao!

Liefs, Lieke